Bezoek! Part two
Door: teddyinchina
Blijf op de hoogte en volg Teddy
02 Juni 2012 | China, Hainan
Hi there!
Zoals afgelopen verslag gezegd is Tom weer in Shanghai! Dit keer voor 14 dagen, dus genoeg tijd om veel te zien en beleven.
De eerste paar dagen hebben we lekker rustig aangedaan. Heerlijk gegeten (oftewel alles behalve Chinees) en rondgeslenterd door de stad.
Het is eigenlijk zonde om in een groot land als China te zitten en dan alleen maar in Shanghai te blijven. Shanghai is geweldig voor dames; ontelbare winkels van schattige goedkope boetiekjes tot high end tot fake market. Na het shoppen kunnen we onszelf verwennen met een manicure van 2 euro en dan op naar de massagesalon. Je kunt je voorstellen dat het voor de mannen iets minder interessant is allemaal. Dus zoeken we onze heil buiten Shanghai. Welke plekken in China moet je nou gezien hebben? 9 van de 10 zal zeggen: de grote muur. Blijkbaar een wereldwonder, dus op naar Beijing!
Natuurlijk gingen we niet alleen vanwege de muur. Beijing is ook de stad van De Spelen in 2008, de stad waar Mao Zedong de volksrepubliek China uitriep op het plein van de Heilige Vrede (het begin van een langdurig communistische dictatuur) en de stad waar keizers van verschillende dynastieën zich zetelden.
Al snel kom je erachter dat Beijing anders is dan Shanghai. Shanghai, ook wel het New York van Azie genoemd, is een stad voor business and pleasure. Het nachtleven bruist en het grootste deel van de stad is in de afgelopen paar decennia gebouwd. De meeste dingen die je zouden moeten doen denken aan het 'echte, oude China' zijn hier de weinig authentieke plekken, vooral bedoeld voor toeristen. Zoals mijn leraar zei:"Shanghai is not the real China". Beijing daarentegen is nog steeds bezaaid met traditioneel Chinese gebouwen. De Hutong-buurten zijn daarvan het beste voorbeeld, woonwijken in de traditionele Chinese bouwstijl. Het kunnen sloppenwijken zijn, maar ook sprookjesachtige straatjes met schattige binnenplaatsjes, waar je heerlijk kunt eten! Zo heb je hier het gevoel dat je in het China bent van eeuwen geleden.
Alle belangrijke hotspots hebben we wel gehad, Tian'anmen square, de grote muur, Summerpalace etc. Voor de muur hadden we ons aangemeld voor een guided bustour. Deze nam ons mee naar een deel van de muur, die het dichtst bij Beijing gelegen was. Dan kan je het al raden: enorme drukte. Dit deed wat af aan de charme van de muur, maar het was nog steeds indrukwekkend om te zien.
Mensen spreken dan wel dezelfde taal als in Shanghai, het dialect was voor mij ontzettend moeilijk te verstaan. Het klinkt een beetje alsof ze doorlopend een hete aardappel in hun mond hebben...En zo kijken ze af en toe ook;)
Na 4 dagen Beijing kregen we heimwee naar Shanghai (not) en keerden we terug. We besloten om onze hereniging in China een tropisch tintje te geven en boekten een vlucht naar Hainan, wat volgens de inboorlingen het Hawaii van China is. Het eiland ligt ter hoogte van Thailand, dus met de hitte zit het wel snor.
En de inboorlingen hadden gelijk! Het was inderdaad ontzettend mooi, een wit strand en perfect lichtblauwe zee met op de achtergrond groen begroeide bergen. Het eten, zeker Thais (green curry, quote "alsof er een engeltje op je tong staat te pissen") was heerlijk. Ook fruit smaakte stukken beter dan in Shanghai. Het mooiste van alles is dat het laagseizoen is nu (de Chinezen gaan het liefst rond Chinees nieuwjaar in februari naar de warmte) dus het was overal heerlijk rustig. Om de rust te doorbreken hebben we ook een keer een jetski gehuurd om te scheuren op de golven. Heel gaaf om te doen! Zeker voor herhaling vatbaar.
Ook een fijne afwisseling was de ‘attitude’ van de eilandbewoners. Ze zijn ontzettend rustig, aardig en zelfs een beetje onderdanig. Volgens mij geldt deze houding eigenlijk voor heel Zuid en Oost Azië, behalve voor China. Jammerrrrr! Grofweg zijn de Chinezen, zoals ik ze hier heb meegemaakt, een stel horken, zonder manieren. Even voor jullie beleving: Ze botsen keihard tegen je aan, maar zeggen geen sorry. Ze houden geen deuren open, ook al loop je een halve meter achter ze. Zelfs de ober gooit servetten en bestek gewoon op tafel, hoppa! Als ze er geld voor krijgen, verkopen ze zelfs hun oma. Lekker hard schreeuwen als ze telefoneren. Staren. Héél lang staren , zonder enige gêne. In een restaurant eventjes datgeen lozen wat er dwars zit in je keel: ‘’Gggg-tssshu!’’. Nou, dan is het, zelfs na 4 maanden in China, nog steeds gewoon een reflex om te zeggen ‘‘Iew, viespeuk!’’ Gevolg is, dat ze me dan nóg vreemder aankijken en me waarschijnlijk in het Chinees vervloeken… Helaas, die dingen staan niet in mijn schoolboeken, dus geen idee waar ze me voor uitmaken.
Maar ik moet niet te hard zijn voor mijn tijdelijke landgenoten. Er zitten ook schatjes tussen! Zoals de dame, waar ik ’s ochtends wel eens een Chinees ontbijtje ga halen. Ze spreekt alleen maar Chinees. Elke keer als ik er kom, kletsen we even, maar soms begrijp ik niet wat ze bedoelt. Laatst had ze thuis wat woorden opgezocht in het Engels! Lief hè!!! Of de waitress in de Starbucks, die altijd een glas water met ijs komt brengen als ik al lang zit te studeren en dan zegt ze: ‘’xiuxi yixia!’’ oftewel ‘’eventjes uitrusten!’’. Ze bestaan dus wel, lieve Chineesjes!
Het waren twee volle weken, waarin we veel leuke en mooie dingen hebben gezien en ook lekker hebben kunnen relaxen. Helaas is Tom weer naar huis toe en ben ik de komende paar weken nog alleen. Maar het aftellen kan beginnen, ik heb de datum voor mijn terugreis bevestigd, 18 juni vertrekt mijn vlucht vanuit Shanghai en de volgende dag ben ik weer op Nederlandse bodem.
Zei wei zei wei! (doei in Shanghai-dialect)
X
P.S. Even heel kort een do en een don’t voor diegene die van plan zijn om in de toekomst Beijing onveilig te maken.
Don’t: Probeer de Beijing Opera met een flinke boog te ontwijken. Laat ze maar lullen met ‘must see blablabla'! Doe het niet. Een anderhalf uur durende marteling voor je oren!
Do: Ga dineren bij The Red Capital Club, hier hebben we het lekkerste Chinees ever gegeten. Het restaurant is helemaal in de communistische stijl gedecoreerd, maar wees niet bang, de eigenaar is een Amerikaan! Schrik ook niet van de locatie; als je een duister straatje in geloodst wordt, weet je dat je goed zit!
Zoals afgelopen verslag gezegd is Tom weer in Shanghai! Dit keer voor 14 dagen, dus genoeg tijd om veel te zien en beleven.
De eerste paar dagen hebben we lekker rustig aangedaan. Heerlijk gegeten (oftewel alles behalve Chinees) en rondgeslenterd door de stad.
Het is eigenlijk zonde om in een groot land als China te zitten en dan alleen maar in Shanghai te blijven. Shanghai is geweldig voor dames; ontelbare winkels van schattige goedkope boetiekjes tot high end tot fake market. Na het shoppen kunnen we onszelf verwennen met een manicure van 2 euro en dan op naar de massagesalon. Je kunt je voorstellen dat het voor de mannen iets minder interessant is allemaal. Dus zoeken we onze heil buiten Shanghai. Welke plekken in China moet je nou gezien hebben? 9 van de 10 zal zeggen: de grote muur. Blijkbaar een wereldwonder, dus op naar Beijing!
Natuurlijk gingen we niet alleen vanwege de muur. Beijing is ook de stad van De Spelen in 2008, de stad waar Mao Zedong de volksrepubliek China uitriep op het plein van de Heilige Vrede (het begin van een langdurig communistische dictatuur) en de stad waar keizers van verschillende dynastieën zich zetelden.
Al snel kom je erachter dat Beijing anders is dan Shanghai. Shanghai, ook wel het New York van Azie genoemd, is een stad voor business and pleasure. Het nachtleven bruist en het grootste deel van de stad is in de afgelopen paar decennia gebouwd. De meeste dingen die je zouden moeten doen denken aan het 'echte, oude China' zijn hier de weinig authentieke plekken, vooral bedoeld voor toeristen. Zoals mijn leraar zei:"Shanghai is not the real China". Beijing daarentegen is nog steeds bezaaid met traditioneel Chinese gebouwen. De Hutong-buurten zijn daarvan het beste voorbeeld, woonwijken in de traditionele Chinese bouwstijl. Het kunnen sloppenwijken zijn, maar ook sprookjesachtige straatjes met schattige binnenplaatsjes, waar je heerlijk kunt eten! Zo heb je hier het gevoel dat je in het China bent van eeuwen geleden.
Alle belangrijke hotspots hebben we wel gehad, Tian'anmen square, de grote muur, Summerpalace etc. Voor de muur hadden we ons aangemeld voor een guided bustour. Deze nam ons mee naar een deel van de muur, die het dichtst bij Beijing gelegen was. Dan kan je het al raden: enorme drukte. Dit deed wat af aan de charme van de muur, maar het was nog steeds indrukwekkend om te zien.
Mensen spreken dan wel dezelfde taal als in Shanghai, het dialect was voor mij ontzettend moeilijk te verstaan. Het klinkt een beetje alsof ze doorlopend een hete aardappel in hun mond hebben...En zo kijken ze af en toe ook;)
Na 4 dagen Beijing kregen we heimwee naar Shanghai (not) en keerden we terug. We besloten om onze hereniging in China een tropisch tintje te geven en boekten een vlucht naar Hainan, wat volgens de inboorlingen het Hawaii van China is. Het eiland ligt ter hoogte van Thailand, dus met de hitte zit het wel snor.
En de inboorlingen hadden gelijk! Het was inderdaad ontzettend mooi, een wit strand en perfect lichtblauwe zee met op de achtergrond groen begroeide bergen. Het eten, zeker Thais (green curry, quote "alsof er een engeltje op je tong staat te pissen") was heerlijk. Ook fruit smaakte stukken beter dan in Shanghai. Het mooiste van alles is dat het laagseizoen is nu (de Chinezen gaan het liefst rond Chinees nieuwjaar in februari naar de warmte) dus het was overal heerlijk rustig. Om de rust te doorbreken hebben we ook een keer een jetski gehuurd om te scheuren op de golven. Heel gaaf om te doen! Zeker voor herhaling vatbaar.
Ook een fijne afwisseling was de ‘attitude’ van de eilandbewoners. Ze zijn ontzettend rustig, aardig en zelfs een beetje onderdanig. Volgens mij geldt deze houding eigenlijk voor heel Zuid en Oost Azië, behalve voor China. Jammerrrrr! Grofweg zijn de Chinezen, zoals ik ze hier heb meegemaakt, een stel horken, zonder manieren. Even voor jullie beleving: Ze botsen keihard tegen je aan, maar zeggen geen sorry. Ze houden geen deuren open, ook al loop je een halve meter achter ze. Zelfs de ober gooit servetten en bestek gewoon op tafel, hoppa! Als ze er geld voor krijgen, verkopen ze zelfs hun oma. Lekker hard schreeuwen als ze telefoneren. Staren. Héél lang staren , zonder enige gêne. In een restaurant eventjes datgeen lozen wat er dwars zit in je keel: ‘’Gggg-tssshu!’’. Nou, dan is het, zelfs na 4 maanden in China, nog steeds gewoon een reflex om te zeggen ‘‘Iew, viespeuk!’’ Gevolg is, dat ze me dan nóg vreemder aankijken en me waarschijnlijk in het Chinees vervloeken… Helaas, die dingen staan niet in mijn schoolboeken, dus geen idee waar ze me voor uitmaken.
Maar ik moet niet te hard zijn voor mijn tijdelijke landgenoten. Er zitten ook schatjes tussen! Zoals de dame, waar ik ’s ochtends wel eens een Chinees ontbijtje ga halen. Ze spreekt alleen maar Chinees. Elke keer als ik er kom, kletsen we even, maar soms begrijp ik niet wat ze bedoelt. Laatst had ze thuis wat woorden opgezocht in het Engels! Lief hè!!! Of de waitress in de Starbucks, die altijd een glas water met ijs komt brengen als ik al lang zit te studeren en dan zegt ze: ‘’xiuxi yixia!’’ oftewel ‘’eventjes uitrusten!’’. Ze bestaan dus wel, lieve Chineesjes!
Het waren twee volle weken, waarin we veel leuke en mooie dingen hebben gezien en ook lekker hebben kunnen relaxen. Helaas is Tom weer naar huis toe en ben ik de komende paar weken nog alleen. Maar het aftellen kan beginnen, ik heb de datum voor mijn terugreis bevestigd, 18 juni vertrekt mijn vlucht vanuit Shanghai en de volgende dag ben ik weer op Nederlandse bodem.
Zei wei zei wei! (doei in Shanghai-dialect)
X
P.S. Even heel kort een do en een don’t voor diegene die van plan zijn om in de toekomst Beijing onveilig te maken.
Don’t: Probeer de Beijing Opera met een flinke boog te ontwijken. Laat ze maar lullen met ‘must see blablabla'! Doe het niet. Een anderhalf uur durende marteling voor je oren!
Do: Ga dineren bij The Red Capital Club, hier hebben we het lekkerste Chinees ever gegeten. Het restaurant is helemaal in de communistische stijl gedecoreerd, maar wees niet bang, de eigenaar is een Amerikaan! Schrik ook niet van de locatie; als je een duister straatje in geloodst wordt, weet je dat je goed zit!
-
01 Juni 2012 - 17:28
Vicky:
hey Ted,
Wat heb je er weer een hilarisch en interessant verhaal van gemaakt!
Ik ben de daagjes aan het aftellen, tot snel!
Ciao bella xxx -
01 Juni 2012 - 20:39
Anne-Marie:
Al met al heb je in de afgelopen maanden toch een hoop meegemaakt. Is weer leuk om te lezen. Zoals je al schrijft , de ranzigheid went nooit. Het zijn af en toe echt viespeuken met al hun smerige gewoontes. Wij hebben de afgelopen jaren ook al genoeg voorbij zien komen, en dan heb je al snel gegeten en gedronken. Brrrrr.... Tot snel in ons heerlijk frisse landje. Dikke Kus van je tante Xxx -
02 Juni 2012 - 06:21
Margot:
Heeeeeeeeejjjjj Teddybeer!
20, 19, 18, 17...... Het aftellen is begonnen!
Heerlijk om nog meer dingen te lezen die jij daar meemaakt. Het ene moment is het een reactie van "gatver", de rillingen lopen dan echt over m'n rug en zie ik jouw gezicht voor mij. Het flesje ontsmettingsmiddel zal wel snel leeg zijn geweest. Tot skypes en een dikke kuzzzzzzzz -
02 Juni 2012 - 20:12
Marijke:
Hey Ted,
leuk om weer je avonturen te lezen! ik geloof niet dat ik nog naar shanghai wil :)
groetjes en tot gauw, Marijke -
03 Juni 2012 - 00:13
Kim Verweijen:
Heey teddy!!
Klinkt mooi allemaal!!fijn dat jullie het zo goed hebben gehad!en die quote herken ik ja. haha.veel plezier nog de laatste dagen en succes met je examen.xxx kim -
16 Juni 2012 - 18:25
Marianne:
-
16 Juni 2012 - 18:33
Marianne:
Hoi Teddy,je kunt het leuk vertellen maar dat wisten we al.Kom nu maar snel weer naar MIll want het is hier zonder jouw toch te stil. Groetjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
