Bezoek!

Hallo ploppertjes!

Afgelopen dagen waren voor mij ontzettend leuk, want ik had speciale gast in Shanghai. Tom kwam namelijk langs voor 10 dagen!

Donderdag landde z’n vliegtuig op Pudong Airport en natuurlijk ging ik hem persoonlijk ophalen. Toen ik hem zag, sprong ik over het hek heen, rende door de douane (achtervolgd door drie douanebeambten) en vloog ik hem om z’n nek….Nee zo ging het niet hoor, maar je kunt je voorstellen dat het wel heel leuk is om elkaar weer te zien na een tijdje.

Met de Maglev, een magnetische trein die op z’n top 430 kilometertjes per uur rijdt, baanden we ons een weg naar het centrum van Shanghai. Grappig om te zien hoe anderen de eerste rit met de metro ervaren. Het spitsuur wil je hier eigenlijk vermijden, want dan komen de kleine spleetogen uit alle hoeken gekropen om met de ,metro, terug naar huis te reizen. De bonus die je krijgt bij de letterlijk volgepropte treinen, is een diversiteit aan allerlei onaangename aroma’s (denk aan ‘stinky tofu’, knoflookmondjes en lichaamsgeuren na een dag ploeteren) Great! Dus de rest van de week hebben we vooral met de taxi gereisd.

Vrijdag moest ik eigenlijk naar school, maar ik moest nog regelen dat in China kan blijven komend semester en daarna zonder gedoe ook weer terug kan naar Holland. Dat duurde, met dank aan de Chinese bureaucratie, zo ongeveer de hele dag. Eigenlijk was het niet zo heel erg, aangezien we konden uitkijken naar ons verblijf voor het weekend. We hadden een hotel geboekt buiten de stad, op ongeveer een uur rijden. Heerlijk om even uit de stad weg te zijn, al is ‘buiten de stad’ hier niet te vergelijken met een rustig dorpje als Mill. Het hotel was zo ongeveer de eerste luxe die ik hier sinds mijn aankomst had gehad en toen de receptioniste vertelde dat we geüpgraded werden naar een grote suite, kon het weekend al niet meer stuk.

Lekker rustig aan gedaan de rest van het weekend. In de buurt van het hotel was Sheshan Old Town, een paar straatjes die er nog net zo uitzien als vroeger, met de traditionele bouwstijl en schattige bruggen.
Na het weekend, kwamen we weer down to earth. Ik ging overdag (van half negen tot twaalf)naar school toe en in die tijd zat Tom ergens waar WiFi te vinden was, te werken. Dus daarna hadden we genoeg tijd om allerlei dingen te ondernemen. Ik zal niet uitweiden over wat we van dag tot dag hebben gedaan, maar de hoogtepuntjes zijn wel leuk om te noemen.

Uiteraard heb ik Tom meegenomen naar de Bund, de skyline van Shanghai. Helaas was het een tikkie mistig toen we er waren, maar goed genoeg om alles te kunnen bekijken. We besloten om de Pearl TV Tower (de grote toren met de bol, Eiffeltoren van Shanghai) te doen in de zomer, als het zicht beter is. We zijn ’s avonds ook een keer naar een club geweest, met een gaaf uitzicht op de Bund, in de zomer zijn hier van die ‘rooftop party’s’, dan is de locatie natuurlijk geweldig.

’s Avonds zijn we ook een keer naar het Shanghai Circus geweest. Echt een spektakel! Mensen die ooit behoefte hebben om naar Shanghai te gaan, Ga Naar Het Circus! Normaal ben ik niet zo’n fan van het circus, maar dit is anders dan Circus Renz. Geen beesten en presentatoren met lage, zware stemmen. In dit circus ging het om lenige, stoere Chinezen zonder hoogtevrees. Van begin tot het einde zeer vermakelijk!

Omdat het leven in de stad zó uitputtend is;), vonden we dat het tijd was voor een massage. China staat bekend om z’n vele massagesalons, maar toch moet je een beetje voorzichtig zijn in je keuze (en dan heb ik het niet over wel of geen happy ending!). Er zijn namelijk salons hier waar je de traditioneel Chinese massage kunt krijgen…Niet Doen! Dat is 90 minuten op de pijnbank en de masseur in kwestie spreekt in 90% van de gevallen geen Engels. Daarom gingen wij naar French Concession, het expatgebied van Shanghai (waar veel Chinezen Engels spreken), voor een oliemassage. Heerlijk tot rust komen!

Op aanraden van andere Shanghaigangers, zijn we gaan eten bij de Blue Frog. Simpel, maar wel ontzettend lekker als je even klaar bent met Aziatisch eten. Geen kikker op het menu, maar lekkere steaks van goede kwaliteit (niet op elke straathoek te vinden hier).
En maandag was het helaas alweer zover, Tom ging weer terug naar Nederland. Al is het in het begin even vervelend, na een paar dagen ben je er weer aan gewend om alleen te zijn. Snik.

Nu zien mijn doordeweekse dagen er eigenlijk als volgt uit. ’s Ochtends opstaan en een lokaal ontbijtje regelen, dan van 08.30 tot 12.00 uur naar school toe. Dan zijn er twee mogelijkheden: of met iemand gaan lunchen, wat drinken en dan zo’n beetje de hele dag daaraan spenderen óf naar huis toe gaan. En dan, tja… beetje leren, beetje interneppen, beetje kijken-kijken-niks kopen in de malls hier. Lijkt een heerlijk luizenleven, en ik geef toe ‘no pressure’, lekker rustig aan doen, kan fijn zijn, maar wordt ook een tikkie saai af en toe. Dus om mijn dagen nog wat meer invulling te geven, heb ik een membership op een sportschool hier genomen. Joggen op straat hier is, gezien het drukke verkeer eigenlijk niet te doen en de Taichi/Kunfu is ook niet zó uitputtend, dat het gezien kan worden als een echte workout. Een gym dichtbij mijn huis en in de buurt van de Starbucks, de perfecte combinatie voor doordeweekse dagen! Na het leren, kan ik dan direct door naar de sportschool. Ik leer namelijk altijd in de Starbucks. Ik weet het, ik weet het…echt zo’n Amerikaans cliché. Maar het is ondanks de drukte een hele fijne plek om te leren. Ook is het personeel heel vriendelijk en willen ze altijd helpen als ik iets niet snap.

Op school gaat het trouwens ook goed. Ik heb wel het een en ander in te halen, aangezien ik de afgelopen dagen niet zoveel huiswerk heb gemaakt en dat merk je wel meteen. Je moet het echt bijhouden. Gemiddeld zo’n twee uur per dag na school aan huiswerk is het minimum als je uiteindelijk een beetje fatsoenlijk wil kunnen spreken, schrijven en luisteren. Zo zijn de dagen ook verdeeld. We hebben elke dag twee blokken van anderhalf uur les. Er zijn vier verschillende disciplines: karakters, luisteren, lezen en schrijven. Zelf vind ik de karakters het leukst om te leren, maar tegelijk ook erg moeilijk om allemaal te onthouden. De logica is ver te zoeken en zeker in het begin lijkt het net een verzameling aan streepjes. Toch zit er achter elk karakter een heel verhaal en dat maakt het interessant.

Best hilarisch is hier het vakantiesysteem. Er werd ons verteld dat we op een aantal momenten enkele dagen vrij waren ‘holiday’, dus iedereen begon al plannen te maken om erop uit te gaan etc. Maar toen kwam de volgende mededeling van onze leraar ‘But you have to make it up’. Excusez moi? We moeten onze vrije dagen ‘goedmaken’? What the F? Blijkt dus dat vakantiedagen hier betekenen dat je doordeweeks een dag of twee vrij bent van school, maar deze vrije dagen vervolgens moet compenseren door in het weekend naar school toe te gaan. Heerlijk, die Chinese logica! Nou vermaak ik me wel op school, dus dat is niet het probleem. Maar meer het feit dat zaterdagochtend na de vrijdagavond komt, wordt nog moeilijk!

Gisteren, woensdag, met een hele groep van school naar de lady’s night in een hippe jazzbar geweest Xintiandi, het opkomende district van Shanghai. Echt een geweldige avond gehad. Het leuke aan het uitgaan hier, is dat je mensen tegenkomt van over de hele wereld. We gaan eigenlijk altijd uit in de expatgebieden. Chinezen zijn hier lekker in de minderheid, hah, best prettig af en toe;)

Tot de volgende keer!

Liefs,

Teddy in China